Geachte mevrouw Thyssen,

Op 1 november begint u aan uw opdracht als Europees Commissaris voor Werkgelegenheid, Sociale Zaken, Vaardigheden en Arbeidsmobiliteit. Eind september was uw voorganger László Andor te gast in Gent. Sympathieke man maar het leek bij momenten een dovemansgesprek. De oud-commissaris had het over de voordelen van vrij verkeer van werknemers. Wij probeerden hem duidelijk te maken dat de migratie van voornamelijk Oost-Europeanen naar Gent maar weinig van doen heeft met de in de EU-verdragen nagestreefde arbeidsmobiliteit. Mensen ontvluchten hun land. Eenmaal toegekomen in Gent wordt het overleven op zich de eerste bekommernis en niet zozeer het vinden van een job.

De laatste jaren zijn we geconfronteerd met een sterke instroom van inwoners uit de zogenaamde nieuwe EU-landen. In 2004 woonden officieel ongeveer 400 Bulgaren in Gent. Anno 2014 zijn dat er 7.200. Dit cijfer houdt dan nog geen rekening met de mensen zonder geldige verblijfspapieren die niet formeel in Gent zijn ingeschreven. Ondertussen heeft bijna 10 % van de Gentse werkzoekenden de nationaliteit van één van de nieuwe EU-landen. Opvallend is dat een belangrijk deel van de nieuwe migranten tot een minderheidsgroep behoort in hun thuisland. Dat die minderheden soms op een mensonwaardige manier worden behandeld en worden weggediscrimineerd, is geen geheim. Alle door Europa opgelegde “Nationale Strategieën voor de Integratie van de Roma” ten spijt.

Europa zal de komende jaren verder werk moeten maken van meer welvaart in de nieuwe Europese landen. De economie versterken, de armoede terugdringen, ervoor zorgen dat het ook dààr beter wordt. En Europa zal meer grip moeten krijgen op het minderhedenbeleid en het sociale beleid van de lidstaten. Europa moet veel steviger optreden wanneer rechten van minderheden met de voeten worden getreden. Een goed Europees sociaal beleid heeft als resultaat dat geen enkele man of vrouw uit welke bevolkingsgroep dan ook zijn of haar land dient te ontvluchten. Tijdens uw hoorzitting gaf u aan van de strijd tegen sociale uitsluiting een speerpunt te willen maken.

Maar U bent ook de eerste Commissaris die Arbeidsmobiliteit expliciet in de titulatuur heeft staan. Ik hoop dat u ook van dit topic een prioriteit wil maken. Ik hoop dat u op onze uitnodiging wil ingaan en met eigen ogen in Gent wil komen vaststellen dat de migratiestromen binnen de Unie al lang niet meer uitsluitend te maken hebben met arbeidsmobiliteit, maar vaak om sociale migratie gaan. Ik hoop dat u erover wil nadenken om een degelijk intra-Europees migratiebeleid uit te bouwen, dat vrij verkeer van werknemers voorop stelt maar niet blind is voor migratie omwille van de grote sociale ongelijkheid in Europa.

Mevrouw de commissaris,

Het euroscepticisme groeit bij de Gentenaars. Als middelgrote Europese stad worden we sowieso geconfronteerd met stedelijke fenomenen als een hogere werkloosheid en een grotere nood aan sociale woningen en andere sociale voorzieningen. De Gentenaars verwachten terecht een gelijke behandeling ten opzichte van de nieuwkomers. Wat maakt dat wij ons als lokale politici steeds sterk moeten verantwoorden als we een initiatief nemen om de precaire toestand van nieuwe migranten te verbeteren. Bovendien zijn onze middelen beperkt.

In Gent proberen we zonder oogkleppen een toekomstgericht beleid te voeren. Maar zelf hebben we dus zeker niet alle wapens in handen. Ik hoop van ganser harte dat het u lukt de sociale gelijkheid in Europa te verbeteren. Maar het verleden heeft aangetoond dat zelfs maar het erkennen van een probleem door de verschillende lidstaten een ganse lijdensweg kan zijn. De laatste jaren hebben dan ook gemaakt dat ik meer een eurorealist dan een optimist ben geworden. Hopelijk maakt u van mij weer een believer en wordt de deur voor de euroscepticus in mij voorgoed gesloten.

Oprechte groeten,

Sofie Bracke

Gentse schepen van Burgerzaken (Open VLD)